Wanneer je niets meer te klagen hebt..

Airco, groot appartement met bijbehorend groot terras, magnetron/oven, broodrooster, vaatwasser en een heerlijke warme douche. Wij noemen dit hier ook wel 'vakantie in eigen land'. Deze luxe heeft allemaal te maken met het feit dat mijn lieve papa, mama en zustertje afgelopen zondag hier zijn aangekomen! En ook al duurt deze gezinshereniging maar een week, het is genieten.

Ik moet natuurlijk eigenlijk wel bij het begin beginnen, want ook al was er bij mij geen houden meer aan met de vooruitblik van al het voorgaande, ik heb die weken daarvoor ook nog geleefd, en hoe.

Dinsdagavond zou Hella koken voor het huis. Het heerlijke gerecht bestond uit pasta, spinazie, gehakt en kaas. Dit gerecht heeft zij zelf bedacht, en zelf dan ook de naam gegeven als 'Penne Regard'. Dat vond ze leuk klinken. We hebben deze overheerlijke maaltijd zittend voor onze roze villa genuttigd.
Donderdag werd ik wakker met een geëxplodeerde onderlip. Ik weet nog steeds niet precies wat het was, maar het begon met een blaasje en resulteerde in een enorme blaar. Of iets wat daarop leek. Ze zeggen weleens 'waar je mee omgaat, word je mee besmet', dus deze opmerking heb ik natuurlijk gelijk eruit gegooid, aangezien Suus een paar weken daarvoor verbrande lippen had, waardoor ze ook als een 100% ingeburgerde Antilliaan door het leven ging. Ik was erg blij met het feit dat ze die titel daarna aan mij kon doorgeven.
Op mijn stage werd ik verrast met een belletje van Varsha, mijn stagedocent uit Nederland! Ze was heel geïnteresseerd en ik vond het maar gek om via de telefoon met haar te praten over hoe mijn stage hier was. Helaas stond de secretaresse met haar neus er bovenop, waardoor ik niet mijn hele verhaal kwijt kon. Dit hebben we opgelost door mijn eigen nummer aan haar te hebben gegeven.

Diezelfde avond was het startsein voor een chaotische bedoening gedurende komende weken, voor wat betreft het komen en gaan van onze bezoeken! Helaas betekende dit het einde voor Hella's vakantie bij Suus, wat ook ik heel jammer vond. Afscheid nemen is nooit leuk! Daar tegenover gebeurde er ook iets leuks. De oma van Li was aangekomen in Curaçao! Li zo blij als een kind, en terecht. Wat een leuke oma!
's Avonds ben ik nog gezellig uit eten geweest met Rick, Jens en Nils bij Wilhelmina, wat ook voor hun een soort afscheidsetentje was, in ieder geval om mij nog te kunnen zien. Daarna hebben we nog even op hun laatste dagen geproost bij De Tijd, en was het voor mij 'de tijd' om afscheid te moeten nemen van Rick en Jens. Na een lange knuffel heb ik ze uitgezwaaid en heeft lieve Li ze naar huis gebracht. Nils had nog geen zin om met ze me te gaan, en is daarom met Suus en mij mee op stap geweest naar Bermuda!

Vrijdag, de dag waarop het weekend weer vol tekeer mag gaan! Maar voordat ik dat weekend mocht vieren, heb ik tijdens stage, in de klas, met Chan geskypet. De kinderen, ik, en hopelijk Chan ook vonden dit een groot succes. Ze werden wel opeens een soort van verlegen, wat voor mij weer een verrassing was.. Die kant had ik nog niet van ze gezien. Ik denk dat ik in het vervolg wat vaker dit soort acties ga ondernemen!
Teruggekomen uit stage ben ik nog even met Iloon bij Miles gaan zitten, en heb ik ook nog eens lekker lang met Char geskypet, EN eindelijk lieve Romy goed gesproken! Ik kon er weer even tegenaan!
's Avonds was het voor mij de eerste keer dat ik zou deelnemen aan de Poolparty. Mijn lieve straatgenootjes van nummer 14 hebben mij gezellig meegenomen. Daar aangekomen wist ik al gelijk dat ik binnen 10 minuten in het water zou liggen. Ik was heel blij dat ik mijn bikini had aangedaan, want langs de rand van het zwembad stonden de mannen al klaar om iedereen, ongeacht aangekleed of niet, het water in te gooien. Inmiddels had ik Mirthe gevonden, en hadden we besloten om zelf maar in het water te springen. Kleren in de boom gehangen, en 2 seconden later lagen we in het water, drijvend tussen de orka's, de naar boven komende blikjes bier, en andere bijzonderheden. Door al deze waterpret heb ik meer in het water gelegen dan erbuiten. Ik vond het een apart, maar leuk bedacht feest zo. Helaas vonden een paar grappenmakers het nodig om mijn lievelingsshirtje mee te nemen, alsof het hun beter zou staan ofzo. In ieder geval moest ik dus ook in bikini naar huis, gelukkig wel bij Alex, Matthijs, Caroline en Anne in de auto, die daar (behalve Anne, want die was ook haar jurkje kwijt) natuurlijk allemaal enorme pret om hebben gehad.

Zaterdag zijn we voor de verandering naar Cas Abou geweest, maar wel met de Oma van Li! Met als begin van het bezoek van 'de man van de bedjes', (die ik Antonio als naam heb gegeven omdat ik het een echte Antonio vond) begon deze dag al vrolijk. We zagen er blijkbaar uit als een gezellige familie, en dat hebben we dan ook maar zo gelaten. Inmiddels zou je ons zo ook best kunnen noemen. Zo hebben Li en ik steeds vaker dezelfde opmerkingen op hetzelfde moment. Zo zijn we ook samen gaan snorkelen, en na een paar lachbuien in de zee vonden we dat we vanaf toen serieus moesten beginnen, zeiden we alletwee tegelijk 'oke', en waren we weer in de ban van de onderwaterwereld.
Die avond was ik zo moe, dat ik om half 10 in bed lag en vervolgens 11 uur heb geslapen!
Helemaal uitgerust ben ik met Iloon en Anneloes naar Porto Marie geweest, waar ik de komende tijd liever niet meer wil komen. Waarom niet: omdat ik in mijn eentje heel stoer naar de andere kant van het strand ben gaan lopen om bij de rotsen te kunnen snorkelen, en ik toen ik na een paar minuten weer boven water kwam om op adem te komen een vliegende vis voorbij zag gaan. Ja, een VLIEGENDE VIS. Binnen een miljoenste seconde was mijn angst voor vissen terug, en heb ik nog nooit zo snel weer op het droge gestaan. Ik bedoel, hallo, vissen horen eigenlijk al helemaal nergens, maar omdat ik ze helaas niet kan wegtoveren, dan toch echt IN het water en niet vliegend en springend BOVEN het water. Dat dus. Genoeg gepraat daarover, want ik krijg gelijk weer de rillingen.

Zaterdagavond was ik bij Suus haar ouders uitgenodigd om te blijven eten en slapen. Na het eten zijn we naar Wet & Wild gegaan, en heb ik vervolgens genoten van een heerlijk bedje, aircootje en de volgende ochtend van een lekker ontbijtje. Helaas moest ik er vroeg uit, doordat mijn supervisor de vorige keer de supervisie afspraak was vergeten, waardoor ik maandagochtend minder lang kon genieten van het heerlijke bed.
Maandagavond hebben Iloon, Anneloes en ik net gedaan alsof we nog weekend hadden, en zijn we een hapje gaan eten bij De Buren. Anneloes was een beetje bijdehand (maar heel lief) aan het doen met haar geld, en heeft ze, nadat ik ongeveer nog zo'n twintig keer heb geprobeerd om haar op andere ideeën te brengen, ons eten betaald.

Om ook nog wat leuks over stage te vertellen: dinsdag heb ik voorgelezen uit een Antilliaans boek over Anansi de spin. Voor mij was dit een beetje extra leuk, omdat ik terug ging in mijn eigen kindertijd, toen ik met mijn partijtje naar het Tropenmuseum ben geweest en het hele oorspronkelijke Zuid-Afrikaanse verhaal over Anansi heb uitgespeeld met mijn toenmalige basisschool vriendjes. De stukken waren in het Papiaments geschreven, met daaronder de Nederlandse vertaling. Ik heb gekozen om het in het Papiaments voor te lezen. Met hier en daar een kleine verbetering van de kinderen die dolenthousiast waren dat ik het in hun eigen taal voorlas, kreeg ik van hun allemaal het compliment dat ik het heel goed deed!
Het is dat ik niet zo creatief ben, maar in gedachten ben ik met een verenkussen naar huis gegaan door al die veren die ik in mijn reet had gekregen. Het onzichtbare verenkussen ligt op mijn bed, en als ik het dan even niet meer zie zitten op stage kan ik in ieder geval daar nog op terugvallen.

Woensdagavond ben ik met Li en haar oma uit eten geweest bij Zanzibar, waarbij ook weer de oma van Li heeft getrakteerd, waarbij mijn opgelaten gevoel die avond begon op te spelen.
Daarna ben ik naar het TMF café geweest, waar het alleen op woensdagavond leuk blijkt te zijn: de karaoke-avond! Mijn eigen liedjes heb ik maar heel even bewaard voor de volgende keer... al die studenten die me aankijken, dat durf ik nog niet aan!

Donderdag heb ik me weer verbaasd over mijn breed uit elkaar liggende interesses. Op stage gingen we namelijk een film kijken... Alvin and the Chipmunks. Nooit gedacht dat ik dat op deze leeftijd nog leuk kon vinden, maar ja hoor. Degene die het hardst om de kleine zingende hamsters moest lachen, was ik. Toen vervolgens het dunne karton naar beneden kwam waarmee we de ramen hadden afgedekt, en ik dat om me heen sloeg en deed alsof ik een spook was, had ik gelukkig de lachers weer zelf op mijn hand. Geloof me, dat is een stuk veiliger dan onverwachte lachuitbarstingen om een kinderfilm die ook nog eens over zingende hamsters gaat.
Toen ik terug uit stage kwam en mijn straatje in liep, hingen er overal oranje vlaggetjes ter voorbereiding op Koninginnedag! Nu zag de straat er nóg gezelliger uit, en dat werd alleen maar gezelliger toen er ook nog allemaal eet-, drink-, en spelletjestentjes werden opgezet.

Om de feeststemming er in te houden, had ik diezelfde dag nog de sleutel geregeld voor de kamer van An, en hebben mijn huisgenootjes en ik de kamer van Anneloes versierd, had Li ook nog eens oranje tompoucen en ander lekkers gehaald, en stonden Iloon, Li en ik uiteindelijk in een donkere kamer te wachten tot An klaar was met werken. Rond half 11 deed ze geschrokken het licht aan, en klonken de toeters om haar oren! Om te proosten op haar verjaardag zijn we iets voor 12en naar Miles gegaan, en hebben we daar haar bday verder gevierd.

Vrijdag kon Li eindelijk haar ouders weer zien, en omdat het voor mij nog langer zou duren tot ik ze zou zien, ben ik maar met Koen, Erik en Lonneke naar Cabana geweest bij de live disco.
Zaterdag een dagje strand, en het volgende feestje stond op de planning: Royal dance event, de pre-party voor Koninginnedag! Ik heb in Nederland nooit eerder zoveel aandacht besteed aan Koninginnedag, wat toch best gek is dat als je eenmaal in Curaçao bent en er veel meer mee bezig bent! Het feestje was leuk, hoe het eindigde wat minder. Ik had mijn sleutels bij Yara in haar tasje gedaan, alleen wat ik niet wist was dat zij allang naar huis was. Heel veel gedoe later heb ik Anneloes moeten wakker bellen om te vragen of ik bij haar kon slapen. Gelukkig kon dat, en was ik An nog meer verschuldigd.
Helaas heb ik minder dan drie uur kunnen slapen, omdat ik om 9 uur een afspraak had met Bas, om de auto voor mijn ouders op te halen. Suf, duf, moe, en de alcohol die nog door mijn lijf gierde stond ik paraat in de alweer fel schijnende zon.
Na dat allemaal geregeld te hebben, ben ik met Iloon en An voor het eerst naar Saint Tropez geweest, het mooiste zwembad wat ik tot nu toe gezien heb, en nog geen 5 minuten lopen van mij verwijderd is.
Rond 3 uur zijn we weggegaan, en sloeg mijn vermoeidheid over in veel te veel irritante energie. Mijn ouders zouden een uur eerder landen, help! Godzijdank was Suus er om mij gezelschap te houden in de auto, waarbij ik ongeveer met 100 km over de weg heb gescheurd. Ze wisten namelijk niet dat ik ze op het vliegveld zou opwachten, dus als ik te laat was zou de verrassing verpest zijn.
Helaas waren ze al aangekomen, maar stonden ze wel nog te wachten op het busje..
Met Suus achter me aangehobbeld nam ik een sprintje en was Clau de eerste die me zag, alleen ging ze gillen waardoor ze mijn ouders en omgeving ongeveer een hartaanval heeft bezorgd.
Welkom familie Bronsveld! Eindelijk was ook ons gezinnetje weer herenigd.

Natuurlijk heb ik diezelfde avond Clau gelijk meegenomen naar Wet & Wild, en haar voorgesteld aan iedereen die we zagen. Helaas was de studenten opkomst klein, wat wel door zaterdagavond gekomen zal zijn, en zijn we weer lekker vroeg naar hun appartement gegaan waar ik heb genoten van alle luxe! Tot nu toe gaat ook het slapen naast mijn zusje in het tweepersoonsbed goed, dus blijf ik deze week nog lekker daar. Mijn kamer zal me niet missen, waarbij de gevoelens totaal wederzijds zijn.
Maandag was het natuurlijk Koninginnedag. Geloof me, dat is dus niet alleen feest in Nederland. Met mijn ouders en Clau ben ik de stad ingedoken, waar ik heel even de pontjesbrug heb laten zien, en zijn we weer teruggegaan naar de Nieuwestraat, waar ik het veel gezelliger vond, want wat een drukte in Punda, mijn god!
De rest van de familie was toch wel wat moe door de jetlag, en ben ik achter gebleven in mijn straatje. Ook ben ik nog even langs Saint Tropez geweest, waar een DJ stond te draaien. Toen ik weer terug in de straat was heb ik geholpen met de mannen van Miles. Zo heb ik mijn steentje bijgedragen aan de Kelnerrace, door de deelnemers te hebben aangemoedigd door een oranje luidspreker, heb ik geholpen met de kindjes bij het sjoelen, en hebben Iloon en ik tot slot de tafels, stoelen, overgebleven kratten drank en sjoelbakken opgeruimd.
Nadat ik met mijn ouders en Clau heb gegeten bij Zanzibar, ben ik teruggegaan naar het feest op het Plein, waar het helemaal los ging!

Omdat ik gisteren op de dag van de arbeid ook nog vrij was, heb ik paps, mams en Clau maar gelijk Cas Abou laten zien, en daar heerlijk een middagje vertoeft.
Op dit moment zit ik weer op stage, en dat valt altijd weer even tegen na 4 dagen vrij! Vanmorgen, toen Clau in het water lag met dolfijnen, heb ik vol goede moed 30 baantjes gezwommen, aangezien ik normaal altijd aan het hardlopen ben. Ik vond het best sportief van mezelf.

Zo, jullie zijn weer bij. Vanavond gaat mama asperges maken, en ga ik nog tot zondag lekker genieten van mijn bezoek!
X