Gelukkig leven.

Op het moment kan je mij niet vrolijker meer krijgen. Het enige wat mijn humeur af en toe nog kan verpesten, is het idee dat ik hier nog maar veel te kort heb.. Het paradijsje loopt veel te snel tegen zijn eind, studenten zijn massaal naar Nederland vertrokken, en we blijven achter met 'de overblijvers'. Veel meer te klagen heb ik dan ook niet meer. Ik heb stage afgesloten met een voldoende, dus mijn vakantie is al flink aan de gang!

Bij de deadlines was ik gebleven. Twee weken geleden stond namelijk in het teken van iets wat ik hier nog niet echt eerder had meegemaakt: stress. Voor mij een toch wel bekend fenomeen aan het einde van het schooljaar, maar wat was dat lang geleden..
Hoewel ik hier normaal gesproken erg goed slaap, was dat vanaf twee weken geleden in één klap over. De verplichtingen hebben mij goed te pakken gehad, met gebroken nachten als gevolg.. Tot 's avonds laat zat ik nog bij de voordeur achter mijn laptopje, hopend op nog een beetje wind ter verkoeling. Elke student die langs liep vroeg zich af wat ik aan het doen was. Als ik dan vertelde dat ik bezig was voor school, en mijn laptop naar hun omdraaide om te laten zien dat ik geen grapje maakte, werd ik raar aangekeken hoor!
Uiteindelijk is het allemaal gelukt, en zijn mijn nachten weer zoals ze horen te zijn!

Woensdagavond 20 juni. Li en ik zitten op het politiebureau. Omdat ik tot zover ik me kan herinneren überhaupt nog nooit een politie bezoek heb gebracht, konden we dit hier in Curaçao ook weer van ons lijstje afstrepen. Check! We zaten daar omdat het nummerbord van de auto was gestolen. Het schijnt namelijk helemaal 'in' te zijn om nummerborden te stelen, met name van studenten hier in de Nieuwestraat. Wij konden er de lol niet bepaald van inzien. Het politiebezoek daarentegen was heel grappig. Ik wist niet dat je zoveel lol kon beleven bij het indienen van een vermist nummerbord! Deze grap duurde alleen wel een eeuwigheid, maar gelukkig waren we nog net op tijd voor het happy hour bij TMF.

Donderdagavond had ik een borrel bij het Avila Hotel van stage. Prachtige locatie, en met een paar collegaatjes was het heel gezellig, maar na 1,5 uur had ik het wel weer gezien, heb ik ook nog eens mijn donderdagavond voor het eerst gemist, en heb ik tevergeefs geprobeerd om goed te slapen...

Het weekend trapten we af met de welbekende LOCOBUS. De locobus hebben we al vaak genoeg langs zien rijden om te weten dat je dat echt een keer meegemaakt moet hebben. De locobus is een open bus met discolampen en muziek op vol volume, het is genieten. Voor ons was het de eerste keer, en gelukkig (wat de gezondheid betreft) ook de laatste. Alcohol vloeide twee uur lang rijkelijk, wat maakte dat het stappen erna in Bermuda ook erg gezellig was.
Vanaf de volgende ochtend (begin middag?) mocht ik de hele dag op Zanzibar tegen een brakke Li aankijken, waar ik de lol zeker wel van kon inzien (sorry Li loveyou). Na een heerlijke wrap met zo ongeveer 3 liter knoflook zijn we lekker naar huis gegaan, en heb ik er maar weer een avondje Bermuda achter geplakt, om de verjaardag van Hilda te vieren! Maar door de vermoeidheid van het slechte slapen en de avond ervoor heb ik toch nog op tijd mijn bedje opgezocht.

Zondag zijn we met An, Iloon en Li naar Cas Abou geweest, en hebben we onderweg lekker gegeten bij De Buurvrouw. Thuis kreeg ik zomaar ineens een nieuwe ingeving. Uit de douche zet ik mijn ventilator aan, smeer ik mezelf in met after-sun, en tegelijkertijd droogt mijn haar nog sneller! Deze 'drie-in-één' truc heeft bewezen dat vrouwen niet twee, maar drie dingen tegelijk kunnen doen!

De volgende ochtend had ik voor de laatste keer supervisie, en hebben Marielle en ik dit allebei met een voldoende afgesloten. Lekkerrrrrr.
Dinsdag toen ik op stage was, en de kinderen langzaamaan binnen stroomden wist ik niet wat me overkwam. Elke auto die binnen kwam rijden was namelijk versierd met ballonnen, posters, en nog meer gekkigheid. Wat bleek: dit doen ouders van de kinderen wanneer ze over zijn naar de volgende klas. Het was namelijk de laatste schooldag, dus vandaar deze feestelijk versierde auto's, dat schijnt hier heel normaal te zijn. Mam, pap, heel toevallig ben ik ook net overgegaan naar de 4e klas om af te mogen studeren.....

Vanaf woensdag was het Vakantieplan begonnen op de opvang. Net zoals met Pasen, was er ook nu een Vakantieplan opgesteld voor de kinderen, maar dan drie weken lang. Hierbij heb ook ik mijn steentje bijgedragen door activiteiten te verzinnen en ze in elkaar te zetten. Woensdagochtend stond het volgende op de planning: Selikor. Dit uitstapje begon heel gezellig, om half 8 's ochtends. Met een bus met 60 kinderen en een paar begeleiders waren we lekker aan het zingen. De kinders zongen Antilliaanse liedjes, ik zong gezellig een 'potje met vet'. Jammer dat Selikor een 'georganiseerde vuilnisbelt' was, en we 2 uur lang een rondleiding hebben gehad door alleen maar puin. Leuk! (?)
Jammer dat er geen ouders stonden waardoor ik denk dat ik zomaar zou gaan bukken, om het schoolreisje gevoel compleet te kunnen maken. Helaas, de kinderen hadden nog een hele middag te gaan, en ik werd overgenomen en mocht lekker naar huis!

Donderdagochtend stond mijn eigen activiteit op de planning. Ik heb voor drie verschillende groepen een presentatie gegeven over Nederland, gevolgd door een Hollandse spelletjesochtend, met koekhappen, zaklopen, lepel-estaffete, spijkerpoepen, en ga zo maar door! Ik geloof dat dit wel aansloeg, iedereen vond het leuk en ook ik heb in de hitte meegedaan aan alle spelletjes. Bij ongeveer alles wat ik deed werd ik natuurlijk uitgelachen, want bij de estafette struikelde ik over de steen, bij de lepel-estafette viel natuurlijk alleen bij mij het ei, bij het spijkerpoepen ging de spijker niet in die stomme fles, en bij het zaklopen struikelde ik uiteraard over de zak.
's Middags was ik weer vroeg klaar, en ben ik gezellig met mezelf even Punda ingeweest.
En dan nu: 's avonds bleef ik thuis. THUIS, op de donderdagavond. Mijn donderdagavond. Het is echt waar, ik heb deze week gewoon aan mezelf gedacht en heb echt tot vrijdag niks uitbundigs gedaan. Je begrijpt dat dit natuurlijk wel inmiddels allemaal weer is ingehaald.

Vrijdag, mijn allerallerallerlaatste dag op stage! We hadden een Vossenjacht in het Kabouterbos, hebben daarna gegeten en toen was het zover: afscheid nemen van mijn begeleidster, mijn collega's, en het moeilijkst: mijn lieve kinders! Een meisje die niet bij het Vakantieplan zat, was speciaal met haar moeder langsgekomen om mij een super lieve mok te geven met: bedankt voor alles juf, en daaronder haar naam. Echt te lief. En dat was dat, klaar na 5 maanden stage, en ik kan niet ontkennen dat ik niet naar dit moment had verlangd! Heerlijk, nog 2 weken genieten in paradise.
Toen ik thuis was voelde ik me zo opgelucht dat alles klaar was, dat ik op bed ben gaan liggen en in slaap ben gevallen. Toen ik Li hoorde weggaan was ik nog net op tijd om mee onze Jaap naar het vliegveld te kunnen brengen. Daar nog een paar uurtjes op Hato vertoefd, en eenmaal weer thuis heb ik even met mijn lieve vriendjes uit Leiden geskyped!
Vlak daarna gingen Li en ik weer de deur uit, dit keer voor het afscheidsetentje van Anneloes en Iloon. Hoe we 5 maanden geleden begonnen waren, hebben we het ook in stijl geëindigd: bij de Gouverneur! Geproost met heerlijke cocktails op hun laatste avond, Li en ik op onze vakantie, en gewoon op het gelukkige leven.
Daarna heb ik nog even taxi gespeeld voor Milou en Hilda om ze naar de Full Moon Party te brengen, om vervolgens zelf maar weer te gaan slapen. Ik was zo goed bezig...

En ja hoor, zaterdag stonden Li en ik weer op het vliegveld. We zijn er niet meer weg te slaan. Dit keer om dus die twee meiden weg te brengen en uit te zwaaien.. En of we hebben gezwaaid. En weer gehuild. Niet alleen An en Iloon gingen weg, maar ook Mirthe en Suus hebben ons verlaten en zijn met de Noorderzon vertrokken.
En toen waren we nog maar met zijn tweetjes. We hebben het huis voor ons alleen, maar het is toch wel raar, zo zonder Suus en nu ook al zonder Iloon. We hoeven in elk geval niet bang meer te zijn dat we iemand per ongeluk wakker maken 's nachts.
's Avonds hebben we na een kleine zoektocht ons verdriet weg gegeten bij Chopstix: sushiiii! En had ik inmiddels weer de energie gevonden om voor de verandering maar weer een avondje Bermuda te doen! Nicole, Hilda en ik hebben de zon zien opkomen, dus we kunnen wel weer zeggen dat dit me wel weer het avondje was!

Zondag ben ik met een groepje weer naar Cas Abou geweest, en dit heerlijke dagje afgesloten met een hapje op het Plein. En wat daar nu weer gebeurde... Ik zat rustig te eten, was natuurlijk weer de langzaamste, en opeens staat er op afstand een groepje mensen en zie ik flitsen van een camera die foto's van mij maakt. Voor een paar seconden voelde ik me heel even een beroemdheid zonder te weten waar beroemd van te zijn.. Maar toen bleek dat de familie van datzelfde meisje die mij die mok had gegeven, mij hadden gespot toen ze langsliepen. Heel leuk, maar ik was me rot geschrokken. En na nog een stevige knuffel kon ik weer verder eten, om vervolgens weer een dansje te wagen bij mijn enerlaatste natte wilde feestje.

En sinds vandaag hebben we alweer een nieuwe bewoonster in ons huisje. Het is Danielle, het vriendinnetje van Li, die Li hier nog 2 weken dubbel en dwars extra laat genieten. Gezellie!
De dag begon nogal regenachtig, maar Nicole en ik hebben het er toch maar op gewaagd om naar Saint Tropez te gaan. En ja hoor, na de vierde poging om weer op ons bedje te gaan liggen, brak de zon door. Weer een heerlijk dagje, en ik ben bang dat het vanaf nu niet heel anders zal gaan worden...
Toen ik thuis kwam, keek ik even mijn kamertje rond, en bedacht me dat dit echt niet langer door kon gaan. Het was een puinhoop, maar dan echt. Overal waar ik keek lagen kleren, mijn tafeltje was niet meer te zien door allemaal onzinnige spulletjes, en ook het aanrecht was bijna niet meer te zien. Het was tijd voor een grondige opruim- en schoonmaakbeurt. Ik heb gelijk spullen uitgezocht om alvast klaar te leggen voor, jawel, mijn eerste koffer die mama donderdag even langs komt brengen. Dat was dan wel het minst leuke klusje, of eigenlijk gewoon super STOM. Maargoed, het ruimt wel op en ik hoef nu alleen nog maar was weg te werken. Een stapel kleren heb ik naar Milou, Nicole en Hilda gebracht, die ik niet meer pas of aan kan zien doordat ik het teveel heb aangehad. Weg ermee!

En jaaaaaaa, mamsie komt dus donderdag voor een paar daagjes! Helemaal leuk.
Verder heb ik ook nog een super lief smsje gekregen vandaag van de moeder van mijn lievelingskindje uit de klas. Ik was uitgenodigd om mee te gaan naar de film. Dus dat ga ik deze week ook nog doen!

Mijn laatste twee weken... En dus ook mijn enerlaatste blog. Het is gek, wil er nog even niet aan denken en ga dus leven op deze stand: relax to the max, voor de volle 200%. Het leven waarbij uitrusten niet bestaat, en het genieten op volle toeren zal draaien. 's Middags zon, 's avonds party!
Gelukkig leven. Happiness.

Happiness will never come to those who don't appreciate what they already have...

X